Ik zit hier nu al zo’n 3 weken en het voelt alsof ik hier al maanden zit. Ik heb het heel erg naar mijn zin en ik verveel me geen moment. Het is hier geweldig, met geweldige mensen, heerlijk eten en tot nu toe nog heerlijk weer! :D

Helaas is mijn vakantie dan toch echt over. Afgelopen week was het dan zover, en was het tijd om kennis te maken met het Spaanse studentenleven. De week begon al goed, vol goede moed aangekomen op de universiteit, kwam ik erachter dat de docent van mijn enige vak die dag ziek was. Dus ik kon toch nog even genieten van mijn allerlaatste vakantiedag. De volgende dag was het dan eindelijk echt zover en had ik drie vakken, waarvan een pas om half 8 ’s avonds, wat toch wel heel erg slopend is, maar ik heb het overleefd. Donderdag heb ik me dan officieel ingeschreven en ben ik nu officieel een student van Granada. Die dag ook weer geen les, omdat dezelfde docent nog ziek was. Oftewel een prima eerste week om te beginnen met maar 1 dag school, niet verkeerd al zeg ik het zelf haha.

Ook deze weken bijna niet stilgezeten en weer veel leuke dingen gedaan. Zo organiseert de ESN elke dinsdag salsalessen, waar ik dan ook heen ben geweest, super leuk en super gezellig.

Daarnaast ben ik samen met een paar mensen van Erasmus naar het Holi festival geweest. We hadden, zoals praktisch alle dagen sinds ik hier ben, volop zon en warmte, dus lekker in onze zomerkleding naar het festival. Het was op een afgelegen plek, maar met een prachtig uitzicht over het landschap, met op de achtergrond de Sierra Nevada en van die schattige witte dorpjes. Bij aankomst kregen we allemaal een zakje met van dat verf, zodat we elkaar lekker konden bekliederen. Ook was er tot een uur of 5 gratis drank, waar we dan ook natuurlijk gebruik van hebben gemaakt. Op de terugweg in de bus was het nog een feestje, want ze begonnen allemaal Flamenco te zingen, het ene na het andere nummer, wat heel gaaf was om mee te maken. Al met al was het echt een fantastische dag waar iedereen naar elkaar verf gooide en ook niemand gespaard werd. Aan het eind van de dag zat ik ook helemaal onder het verf, niets was gespaard gebleven.

Ondanks alle hellingen die Granada heeft, niet zoals die in Nederland toch net een stukkie steiler, besloot ik om toch maar een fiets te kopen. Als echte Nederlander miste ik mijn fiets toch wel, want alles lopen is toch niet iets waar ik heel erg fan van ben. Ik ga nu overal heen met mijn fiets, behalve dan naar de unie, want dat is dan toch echt wel net iets te steil. Vooral als ik naar een locatie ga ben ik er binnen no time en is het enige dat ik moet doen remmen, heerlijk. Alleen als ik weer naar huis wil is het wel een hele uitdaging. Maar tot nu toe geen moment spijt gehad dat ik een fiets heb gekocht!