Dit schrijvende ben ik nog steeds volop aan het genieten en verbaas ik me hoe snel de weken voorbij gaan. Ik hoef nog maar 2 weken te werken en dan zitten de twee maanden er al weer op.
Zoals ik al zei ben ik nog steeds volop aan het genieten er gaat geen dag voorbij dat ik mij verveel. Overdag lekker werken en de kinderen vermaken en in de pauzes lekker luieren en zonnen aan het
zwembad in een van de omliggende hotels. Om ’s avonds of lekker rustig een filmpje te kijken of een hapje eten of drinken met de gezellige mensen hier.
Inmiddels al drie keer de zonsondergang gezien en het blijft zo waanzinnig mooi om de zon zo langzaam in de zee te zien wegzakken, een rode gloed achterlatend. 1x gingen de mensen zelfs klappen
toen de zon onderging (Ja ik stond ook stomverbaasd te kijken). De zonsondergang is hier elke keer anders, dan weer met wat wolken, dan zonder, maar het verveeld nog niet.
Op mijn vrije dag besloot ik om even naar het marktje te gaan in Ciutadella die daar elke vrijdag en zaterdag is. Na een paar kleine aankoopjes gedaan te hebben, onder andere een superleuk leren
uitgaanstasje, vond ik het wel weer genoeg want het was niet normaal heet. Het was echt niet uit te houden, want er was geen zuchtje wind te bekennen in Ciutadella. Dus besloot ik maar om de rest
van de dag op het strand te spenderen in de volle zon, zonder schaduw. Want ja dat is natuurlijk veel cooler dan het stadje. Gelukkig bestaat er iets als een zee, dus daar ben ik maar regelmatig in
gesprongen anders was het niet uit te houden. Ik begon de dag alleen, maar op een gegeven moment kwam Patricia me vergezellen omdat ze inmiddels klaar was met werken. Na afloop zijn we wat gaan
eten in de haven samen met Madelon en Sara.
Zondag was Pepe, chief entertainment jarig, dus besloten we om die avond ervoor om met ongeveer 15 man te gaan stappen in Ciutadella. Het was echt super gezellig en we zijn wezen dansen en feesten
tot vroeg in de ochtend. We waren zelfs op tijd om de Nederlandse mensen uit te zwaaien die weer terug naar Nederland zouden gaan. Nadat we de Nederlanders hadden uitgezwaaid werd het tijd om te
slapen, want helaas moest ik de volgende dag weer fris en fruitig aan het werk en de nieuwe Nederlanders verwelkomen. En toen kwam ik erachter dat ik mijn sleutel was verloren nadat ik mijn tas en
mijn zakken binnenstebuiten had gekeerd, maar helaas geen sleutel.lichtelijk
in paniek, want mijn kamergenoot was al eerder weggegaan dus die lag al te slapen en ikwilde
haar niet wakker maken. Nog even gezocht in de auto of die daar misschien in lag, maar neeook
niet. Gelukkig was de deur niet op slot van de kamer (de sloten zijn hier echt ruk) en kon ikheerlijk
gaan slapen totdat mijn wekker ging natuurlijk. Uiteindelijk hoorde ik van iemand die ookmee
was gegaan, dat Joshua (die hier ook werkt en die die avond in de bar draaide waar we onderandere
waren geweest) een sleutel had gevonden en zou hem als hij weer begon met werken voorme
meenemen. Dus ik Joshua zoeken en ja hoor hij had mijn sleutel gevonden. Ik was zo blij toen hijhem
had, zo’n mazzel had ik!
In de tussentijd was ik samen met Patricia een boottochtje langs een aantal baaien/stranden wezen doen waar we een aantal pareltjes van een baaien tegenkwamen. We zijn langs negen strandjes gevaren
en stopten bij Cala Galdana, een mooi lang strand tussen de rotskliffen in. Vroeger was ik hier met mijn ouders geweest dus het was ook een beetje nostalgie voor mij om alles weer terug te zien en
te herkennen. Zo moest ik koste wat het koste een watermeloen ijsje eten, omdat ik me dat nog kon herinneren van vroeger haha. En na een aantal barretjes langs te zijn gegaan en te hebben gekeken
op de ijskaart vond ik dan een tentje waar ze mijn watermeloen ijsje verkocht. Na al die jaren! Ik voelde me net een kind haha. Eenmaal mijn ijsje opgepeuzeld te hebben gingen we lekker van het
zonnetje genieten aan het strand. Nog even een siësta gehouden, want drie uur slaap op een nacht is toch niet heel erg veel :P Na ruim twee uur in Cala Galdana te zijn geweest was het tijd om weer
terug te gaan naar Cala’n Bosch. In de avond weer even wat wezen eten in de haven, want het restaurant voedsel begin ik toch wel een klein beetje zat te worden.
Afgelopen maandag zijn we dan begonnen met samenwerken met het internationale team. En natuurlijk begon het die dag keihard te plenzen, maar dan kwam het ook echt met bakken uit de hemel vallen.
Toevallig was het thema die dag indianen (regendans :P). Schuilend in het hok waar we van te voren afspraken moesten we toch echt het hok verlaten om onze activiteiten te beginnen. Dus
ik en Juan gingen een sprintje maken naar de kidsclub. Hooguit een minuut buiten geweest en ik was van top tot teen helemaal doorweekt. Omdat het zo hard regende
moest ik de vlaggen van de kidsclub naar binnen brengen, dus ik daar naar toe rennen, staat het helemaal blank voor de kidsclub en natuurlijk stap ik daar in,
dus veranderden mijn schoenen heerlijk in waterschoenen. Na 15minuten te hebben gehoosd, stopte het met regenen en in no time waren de wolken verdwenen en was
het weer helderblauw en superwarm.
De eerste week met het internationale team is goed verlopen. Deze week naast de kidsclub ook verschillende andere activiteiten gedaan zoals tafeltennis. ekker veel afwisseling en niet alleen maar
in de kidsclub zitten. Door de samenwerking heb ik ook veel meer contact met andere gasten van het hotel in plaats van de Nederlanders wat ook erg leuk is. Deze week
hadden we weer de minidisco en The ion King. Voor de lion king is het helaas nog maar 1x en dan zit het er echt op helaas.
Pas nu begin ik te beseffen dat ik over twee weken alweer naar huis ga, dat het einde dan toch echt in zicht is. Aan de ene kant wel jammer, omdat ik hier echt een supertijd heb met stuk voor
stukleuke mensen, maar aan de andere kant is het ook wel weer fijn om lekker in mijn eigen bed weer te kunnen slapen en weer het eten van thuis kan eten, want twee
maanden eten in een buffetrestaurant is toch iets te enthousiast.
Sinds we met het internationale team samenwerken is mijn vrije dag ook veranderd, dus in plaats van vrijdag, heb ik nu de donderdag vrij. Afgelopen donderdag was mijn eerste vrije donderdag dus
toen ben ik samen met Patricia een dagje naar Mahon geweest, waar we lekker zijn wezen shoppen en de stad te verkennen. Tijdens de siësta zijn we wat wezen eten en daarna een rondje mahon gelopen
(was lang geleden dat ik zo veel heb gelopen in zo’n korte tijd :P) waarna we naar de Gin Xoriguer, dé gin fabriek van Menorca zijn geweest en we lekker alle verschillende soorten gin hebben
geproefd, de lekkere, maar ook minder lekkere. Vooral die met chocola was erg lekker. Na afloop van de dag zijn we weer teruggegaan naar Ciutadella om daar gezellig wat te eten met Juan en Pepe die
die avond vrij waren. Na gezocht te hebben naar een tentje zijn we bij een menorcaans tapastentje beland, wat erg smaakvol was, vooral de pimientos de padrón waren heerlijk.
Nog maar twee weken en dan is het toch echt voorbij. Aan de ene kant jammer, maar aan de andere kant ben ik weer blij dat ik weer naar huis ga en in mijn eigen bed kan slapen en mijn eigen eten kan
eten haha.
