Time for a new adventure: Tokyo

I once started to share my experiences in Spain with you and my experiences during my Erasmus, but I failed with that. But now I’m here in Tokyo, far, far away from (almost) everyone, I thought it would be a good reason to start again, and while I’m only here for a month (okay a month is a lot, but if you compare it to 9 months Spain, than not), it won’t be that difficult.

As you probably already noticed, I’m in Japan, or more specific, I’m in Tokyo. What the hell am I doing here all alone and all by myself at the end of the world where everything is written in Japanese. Let me explain it to you. As some might know it already, I got accepted to join a summer programme of the Institute of World Literature organized by Harvard (Yes Harvard, isn't it awesome), with the University of Tokyo as host this year. So besides acting like a tourist (I can tell you I feel now even more tourist than I did while living in Spain), I am also attending 4 times a week seminars and joining guest lectures focused on world literature. The seminars are quite intensive, and I’ve never read so much as I’ve done the past week, and this is only the first week out of 4, so it will be lots. However, it is also very interesting where I am also learning a lot.

So basically I am living the Japanese life, going everyday by subway to the university, attending a seminar, have some drinks/get some food with the people I’ve met and go home again. While I’m being part, for this month only, of the Japanese society, I also notice lots of differences, both with The Netherlands as with Spain. You can say that Holland is a perfect combination of the Spanish and Japanese life regarding to arriving on time. Where in Spain everyone is always too late, in Japan everyone arrives on time and even everything arrives exactly on time. So Spain you can learn something from this, no offence XD. What is also very remarking is that the Japanese are cueing and waiting politely when its their turn, they even are cueing for the escalator (it’s amazing). I can tell you that I’ve never seen such a thing not in Spain and definitely not in Holland where everyone just wants to be the first and wants to go home or to work or whatever. This organized life I’ve noticed in Tokyo is also very convenient, especially during rush hour. I have experienced already a couple times Japanese rush hour (no, they don’t have men to push you in the metro and you also won’t get pushed) and I was surprised how easy-going everything went, it’s amazing. What I also found really amazing is the amount of Japanese who are sleeping in the subway, not only while sitting, but also while they were standing, expert level I would say.

When you think of Japan, you probably think of the very high-tech and advanced society. I can tell you that’s correct, but the one thing they are really lacking is their English skills (okay not everyone has to talk English, but still it would be very useful for tourists who don’t speak Japanese). It never took me that long to find an adapter for my charges in a store and trying to ask it. What normally takes about 5 minutes, took me now more than 15 minutes, and I was lucky that they had a translator on their iPad XD. But with gestures and a little bit of English and being creative you will come somewhere, and you can also see it as a challenge.

The most amazing thing I’ve experienced so far is definitely the Japanese kitchen. The food here is amazing, but like finger-licking amazing. So many different types of food, and all so far are delicious. And yes the sushi is definitely better than in Europe, just like the tequila in Mexico is way better than the shitty tequila in Europe. Even while everything is written in Japanese, so you have to guess or you have to be lucky that there are pictures or even more lucky that there is a menu in English, what sometimes led to a surprise of what you will get. But so for it was all so delicious, and god the amount of fish here is amazing, if you are a fish lover, well grab your bags and fly to Japan. Also the different sorts of drinks are here very diverse and because everything is in Japanese it is like a game, and see if you pick something you like. Sometimes you’re lucky, and sometimes you’re not. It is apparently also very normal here to drink and eat at the same time. I thought it would be nice to have some juice or something that is not water, so I grabbed a drink with a picture of grapes on it, could not go wrong I thought. Well, first of all it was really sweet, it was not that bad, but really sweet. But then all the sudden, instead of drinking I was chewing something jelly-ish. It turned out it was a grape-drink with jelly inside (only possible in Japan XD). As regards food, I haven’t had so far weird food stuff, but I will definitely try as much as I can, because there is so much variety, I bet not even enough for whole one month.

What is also really remarkable, during my stay in a share house (you can see this as a giant student flat but without the parties and not only students are living here but also adults), I cant walk inside the house with my shoes, (and the owner gave me a pair of really cute cat slippers to walk in the house) as it is typical for the Japanese culture. So every day when I leave the house I have to change my shoes/slippers at the front door. So if I forget something out of my room (of course when you just put on your shoes), you have to take off your shoes again and get your stuff. On the one hand it is very annoying, but on the other hand, the floor is very clean and you don’t leave stains with your shoes. I can say that in general the Japanese are very clean, you don’t see that many trashcans on the street, but you also don’t see trash on the street, they just safe it and throw it away when they see a trash can. Not only are the street very clean, but also the toilets. If you’re familiar with the Spanish toilets, than you must think totally the opposite: clean, always toilet paper and there are even buttons to play music so they won’t hear you.

These were my experience so far in my first days, and I will try to keep you updated on all the stuff I’m doing here, the delicious food I will have, my experiences, and my life as being a student and tourist.

Sierra Nevada and an adventure with the police

It’s been a really long time that i wrote something about my amazing time here. Sorry for that, but after 2-3 months I found time to write something again (Yes exam period, so everything is better than studying). Unfortunately the exams have started, and also my time here is coming to an end (crying really hard, i’m starting to get depressive). But because the examperiod is right now, doesn’t mean that I don’t enjoy my last weeks here.

Last Wednesday I had my first exam (and it did go well, YEAH), so why not go out that night, and so I did, dancing and having fun untill the sun came up together with Miguel, my amazing friend and mentor here in Granada :D.

As you know, here in Granada are a lot of Erasmus students, and really a lot, I think about 2000. So I hang around with people all around the world (new places to go to, YEAH). And with that fact we thought it was nice to have an international dinner, with our typical dishes from our country. We ate pasta carbonara (Italy ofcourse), Tortilla de patata (Spain), Something with beans (Columbia), pancakes (Holland, whooo) and Korvapuusti, a kind of cinnamonroll (Finland). As you can see all the dishes, we ate like literally too much, like really too much, because it was so nice with only nice and funny and amazing people!

Today we went to the Sierra Nevada (the same people of the international dinner

). We were really lucky, because the weather was so nice! Sun and blue sky (actually like almost all the days here) and ofcourse SNOW. I have never seen in my life so much snow at one place. And certainly not the combination of snow and mountains (I never went skiing of snowboarding, so yes first time), but it was really amazing! I loved it, maybe I should start follow classes of ski or so (if someone can sponsor me :D). Like real adults, of course we threw snowballs to each other, and we went sliding with our amazing sleigh, a plastic bag (which eventually didn’t survive it), which was really fun. Unfortunately the day came to an end, so we had some lunch, walked a bit through the village before we headed back to our lovely Granada.

But once arrived, said goodbye to everyone, I was walking to my bike when I discovered that they tried to steal my bike (they failed), because the part where I could unlock my chain was gone, as in it was impossible to unlock it. So together with Pinja we went to the policestation, which was luckily not that far, if you knew the way. So instead of 5 minutes we walked like 10-15 minutes, asking everyone where to go, and everyone was saying something different, to finally arrive at the police station. So I tell my story about that they tried to steal my bike, etc. etc., tells the police officer that it’s not their job but it’s a job of the firefighters, because they have tools to break my chain. But after a couple minutes, there entered like four other cops (they had probably a very boring day, because Sunday, and two blondes in Granada, can’t be more fun). Anyways, they didn’t have to call the fireman, because one of them found something to cut my chain. So we went with two policeman to the busstation (where my bike was), in the police car. And yes the one were the criminals are sitting in the back, and I can say that it really isn’t comfortable at all, like plastic chairs, but worse. Once arrived, the police let us out, so we as two happy girls, because it was really funny, stepped out of the car and headed to my bike where the policeman tried to cut my chain. Making a long story short, they succeeded to cut it, so as a happy girl I can use my bike again, I only have to buy a new lock, but it was worth it.

And now I go back to study, because as you can see, this is a typical example of doing everything except studying.

Toledo, Salamanca & Segovía

I never get enough of discovering new places, so this time it was time to visit the centre of Spain, three amazing cities full of history, culture and beauty: Toledo, Salamanca and Segovia.

Just like the trip to Morocco, this trip also started really early, like 04:30 in the morning. So with my sleepy happy mood we went with the bus to our first stop Toledo. Before we entered the city we went to a point where we had such an amazing view of the whole city, surrounded by a beautiful landscape. After we captured this amazing view it was time to enter the city. With our own personal guide, who told us about the history of the city, we stopped almost every 100 meters, because it’s full of history of the three cultures who had lived here together. When the tour ended we had some time left to eat and discover the city on our own behalf, so with some people we ate something and afterwards we visited the impressive cathedral, which is one of the biggest of Spain.

Our next stop was Salamanca, so after our free time we headed to this typical studentcity. On our way we had one little stop to stretch our legs a bit (the bus was very small and not that comfy, not even for small persons like me haha) and watch the nice view of the city Ávila, which was really pretty with the sunset that illuminated Ávila. The sunset is really beautiful here in Spain, which will never get bored and which I can watch for ever. So finally after three hours we arrived in our hostel in Salamanca. We had some time to freshen ourselves up and relax a bit before we went to the centre to have some dinner and to go party. First we went to a bar where we could get beer and sangria for just 50 cents, yes you read it, 50 cents! So really nice and cheap haha! Eventually we went out with a small group, but all such nice people. It looks like people that I don’t like doesn’t exist here in Granada, everyone is so nice!

The next day it was time to see something of the city, starting with a guide. The stories that the guide was telling were also really interesting, only she really liked to rush, so it was more a race against the clock than that we could enjoy the views, take some pictures etc. Luckily we had the whole afternoon free time, so we could go back to the places on our own speed, so more relaxed, like the Spaniards here in Andalusia (why rushing, mañana mañana). We climbed the tower of the old cathedral, a lot of stairs, but at the end it was worth it with a lovely view of the cathedral and the city, I think one of the best parts of Salamanca. Because the weather was really, really good, like in summerdress-good, we decided to buy a bocadillo de jamón ibérico (also known as foodporn) and eat it at plaza mayor. Plaza mayor is also a really nice place, unfortunately there was a kind of bookfair, so that ruined the amazing sight, but besides that it was still beautiful with the clear blue sky that made it even better.

Because that day was my mother’s birthday, I decided to call here via facetime to wish here the best and have a little talk with all the family who were there, which was really nice to see and to hear everyone again after two months J.

The day consisted of foodporn, so after the nice bocadillo de jamón ibérico, it was time for churros con chocolate, which is also really delicious. And after churros it was time to have some typical Spanish pinchos (comparable con tapas but then with bread and smaller). There was so many choice, that I had no idea what to take, so I let me get surprised, and it was really good, Spanish food almost just can’t be bad, I love it!

The second and also last night, we went out again, but this time to other places. Unfortunately the beer and wine weren’t 50 cents, but we had some drinks before so that was okay. The last night was also a really successful evening.

After three hours of sleep it was time to visit Segovia, our last stop. The first thing we saw when we arrived was the enormous aqueduct, with 167 arches, that separated the old part from the new part of the city which was very impressive. From here on we started our walk to the alcazar of Segovia, the inspiration of the castle of Snow-white, through the old city and had a little stop at plaza mayor, where we entered the cathedral. It was very busy and lively in the city with a lot of musicians who created a good vibe in the city. There was also a woman who played a marionette who was playing ‘All of me’ on the violin, it was really magical, also because everyone was singing along with her play. After we visited the cathedral and enjoyed the live music, we went to the castle of Segovia, which is situated in a valley, so also here the view was amazing. (I know it’s getting bored with all the amazing views and the amazing weather haha). We wandered a bit around in the castle, enjoying the view, take some pictures, have fun with the people who also joined the trip, etc.

Everything comes to an end, so, it was time to go back home again to Granada, because the next day it was just another day at the university. This was also a trip that I didn’t want to miss and I’ve enjoyed every single bit of it. It’s definitely a must see if you love Spain and want to discover the country.

Morocco

After seven weeks I thought it was time to leave Spain, so this weekend I went to the north of Morocco. The trip started really early, we left already at 4:45! We went by bus to Algeciras were we took the ferry to Ceuta and from there the trip really started.

Our first stop was in a village called Martil where we had some fresh air after the long trip to Morocco. The place where all the locals come to enjoy the beach during the summer. After half an hour we headed to Tetuán, the city where our hotel was located. But before we went to the hotel, we visited the city. During the whole trip we had our own guide who told us all kind of interesting stuff. In Tetuán we had our first lunch in a lovely typical Arabic restaurant with live music on the background. After our lunch it was time to see the city, so we started our tour in the Medina of Tetuán, where the locals were selling their products like all kinds of food, crafts and so on. We also went to a couple of demonstrations of how they make some products like argan oil. I also was one of the lucky persons who had the possibility to get dressed in typical Moroccan traditional clothes. After the tour it was time to go to our hotel to refresh a bit before it was time to eat. The hotel was really nice with amazing beds and also the food was really good, it was a nice sweet chicken with rice and some vegetables.

The next day we had to wake up really early to see the cities Assilah, Tanger and Cap Spartel. Our first stop was Assilah, a lovely small town next to the Atlantic ocean, where the houses were all white and blue. Luckily the sun was shining, so we could enjoy the nice warm weather. After a few hours it was already time to leave Assilah to continue our program heading to Tanger. From the peaceful and quiet village of Assilah we arrived in one of the biggest cities of North Morocco, where it was crowded and noisy. Besides that it was so crowded it was a really nice city to see. First we had some lunch in again a lovely typical Arabic restaurant with live music on the background. After we had filled our stomach again, it was time to see the city. We went to a point where we could see Spain on the other side of the Mediterranean sea. Unfortunately the viewpoint was actually really ugly because it was next to an industrial area, but that couldn’t let the fact that we could see Spain, haha. Afterwards we went to the Medina of Tanger, which one was smaller than the one from Tetuán, but also nice to see. What really was remarkable, not only in Tanger, but also in the other cities we visited, was the large amount of streetcats. You could find one in almost every street, both the big as the little ones. From the medina we walked to the harbour of Tanger where the bus was waiting for us to bring us to our next and last stop of the day: Cap Spartel. Where we had the opportunity to ride on a camel and at the same time seeing the sun disappear in the see, which was really amazing. Just before we got back to our hotel we went to the point where you could see both the Atlantic ocean and the Mediterranean sea. Thinking you are returning directly to the hotel so you have time to refresh yourself, well I was wrong. Of course there was a puncture in the tire so on our way back we had to stop to repair it, welcome in Morocco, haha. After having waited for half an hour on the street with 60 people, the tire was repaired, so we could continue our way back home.

The last day had arrived, so it was time to go to our last destination, namely Chefchouan. Ready to go, we were told that there was a little problem. Something was broke in the bus, and no it wasn’t the tire but something else. Probably someone wanted to ride along with the bus hoping to go to Spain, broke something when he tried to ride along. An hour later than planned, the busdriver fixed the bus and we could finally go to Chefchouan, the blue city. Chefchouan was by far the most beautiful city we’ve visited. All the houses were blue, or white with blue. Every house and street was more beautiful than the one before. It felt like we were in smurf’s village, the only thing that was missing were the smurfs by itself haha. The last hour, after the lunch we had some time to buy some souvenirs or just to wander through the streets. All things come to an end, thus also this amazing trip to Morocco, so at 2 o’clock it was time to get in the bus and go back to Spain. Before we could enter Spain, we had to cross the border and to cross the border, they had to check if there wasn’t anyone who had hidden himself somewhere in the bus. And if we hadn’t enough trouble with the bus, someone had managed to crawl somewhere in the bus. Unfortunately for him he got caught, and we could continue our way back home.

Thinking back about the trip, it was an amazing experience and trip, where I’ve met lots of nice people, good weather and a lot of fun.

Bezoek!

Afgelopen week was het een andere week dan normaal, ik had namelijk voor het eerst sinds ik hier ben bezoek uit het thuisland. Mijn moeder en tante kwamen even van de Spaanse sfeer en van het Spaanse weer genieten. En natuurlijk kwamen ze ook naar Granada om mij te bezoeken. Voor beide was het de eerste keer dat ze in Granada waren, dus ik als echte granadina, toverde mezelf deze week om als hun personal gids. Vrijdagmiddag kwamen ze aan, dus we hebben lekker rustig aan gedaan door eerst naar mijn huisje te gaan en de hoeveelheid spullen die van het thuisfront meegenomen zijn te dumpen om daarna ergens wat te gaan drinken op een terrasje, want ja het was superlekker zomers weer. Het was heel fijn om weer even lekker Nederlands te kunnen praten en niet de hele tijd hoeven na te denken hoe ik dat ook alweer zeg, of wat dat ene woord ook alweer was in het Spaans. Enfin, na het drankje heb ik ze nog even wat van het centrum laten zien en toen was in het inmiddels alweer tijd (nederlandse tijd) voor een hapje, want ja mijn ritme is nog steeds verstoord en ik eet nog steeds niet eerder dan half 10. Na weer lekker bijgekletst te hebben was het tijd om naar huis te gaan, want de volgende dag stonden Nerja en Frigiliana op de planning.

De volgende dag hebben we de auto opgehaald, die we hebben gehuurd voor 3 dagen om wat van Andalusië te kunnen zien. De eerste dag zijn we eerst naar het superschattige dorpje Frigiliana geweest, dat bestaat uit alleen maar witte huisjes met heel veel bloemen op het balkon, voor de deur of waar dan ook. Na Frigiliana zijn we doorgereden naar Nerja, waar zonder dat we het wisten, Fería was. Oftewel een supergezellige sfeer waar bijna alle vrouwen in hun traditionele flamenco jurken rondliepen en de mannen net in pak. Het was een groot feest in het centrum van Nerja met allerlei activiteiten, waaronder een flamencoshow.

Daarnaast zijn we ook nog de ene dag naar Sevilla en de andere dag naar Ronda gegaan met de auto, wat nog behoorlijk ver rijden was, maar zeker de moeite waard. Helaas hadden we met allebei de steden, en dan voornamelijk met Ronda slecht weer (lees: voornamelijk bewolkt met een buitje). Maar dat slechte weer mocht natuurlijk de pret niet bederven, want het was nog steeds veeeel beter en veeel warmer dan in Nederland. Na lekker de toerist te hebben gespeeld en de hoogtepunten te hebben gezien van beide steden, oké bijna alle hoogtepunten, in Sevilla stond er helaas een megalange rij voor zowel de kathedraal als voor het Alcázar wat heel erg jammer was, was het dus tijd om de auto weer in te leveren en wat van de stad Granada te zien.

Hoe slecht weer we hadden in Sevilla en Ronda, zulk goed weer hadden we in Granada. Heerlijk weer met volop zon en blauwe lucht met af en toe een wolkje en zo rond de 25 graden, oftewel zomer! Dus hop die korte broeken en jurkjes uit de kast en genieten van het lekkere weer naast de 10000en kilometers lopen door de stad om naar alle prachtige uithoeken van Granada te gaan. Want ja de mooiste plekjes zijn nu eenmaal HE-LE-MAAL bovenin. En alsof we al niet genoeg gelopen hadden in de andere steden waar we waren geweest. Lopen, wat is dat? Deze ‘vakantie’ bestond dus, zoals ik al zei, gelijk aan heel veel lopen. En dan niet veel lopen zoals in Nederland, nee, veel lopen zoals berg op, berg af. Granada bestaat nu eenmaal uit veel hellingen, steile hellingen. Goed voor de bil- en beenspieren zeg ik zo.

Maar de afgelopen dagen, toen het dus heerlijk zomers weer was, hebben we zo’n beetje alles gezien van Granada. En Granada kent superveel supermooie plekjes. Vooral de uitzichtpunten zijn echt stuk voor stuk pareltjes. En dan vooral Sacromonte waar je even heerlijk tot rust kan komen met een adembenemend uitzicht over én het Alhambra én de wijk Albaícin met de witte huisjes en nauwe straatjes waar je zo heerlijk kan ronddwalen en verdwalen. Ook het Alhambra zelf is natuurlijk dé plek waar je de meest mooie foto’s kan maken, en foto’s blijft maken zoals mijn moeder en tante zeiden. Want ja het is echt heel mooi daar, en dan vooral Palacio de Nazaríes met de Arabische invloeden.

Naast het bezichtigen van alle mooie en mustsee plekjes, hebben we natuurlijk ook de Spaanse keuken geproefd: tapas, paella, vis, tapas, tapas. We hebben dus heel veel tapas gegeten, want ja wat is er nou lekkerder dan tapas buiten Paella en vis? Tapas dus, haha! En dan ook nog het geweldige idee hier in Granada van een drankje met een hapje erbij, GRATIS ETEN heeuh. Ondanks dat er duizenden heerlijke tapastentjes zijn hier in Granada, konden mijn moeder en tante de drang niet weerstaan om steeds weer terug te keren naar hun favo tentje op hun favo pleintje (lees: het toeristische pleintje). Toch is het me gelukt om ze ook kennis te laten maken met andere tentjes en daar waren ze ook erg blij mee, want daar was het eten namelijk ook wel erg lekker.

Aan alle vakanties komt een eind, en zo ook aan die van mijn moeder en tante. Na een week de toerist uitgehangen te hebben, weer lekker Nederlands kunnen ouwehoeren, van het heerlijke zomerse weer genoten te hebben, was het dan helaas echt tijd om weer afscheid te moeten nemen van mijn moeder en tante. Maar het was wel een superweek waarin we heel veel mooie plekjes hebben bezocht, heel veel gelopen hebben en heel lekker gegeten hebben.

Spaanse gewoontes

Ik zit hier nu al bijna een maand en de Spaanse gewoontes begin ik al aardig door te krijgen. Daarom zal het deze keer niet over mijn avonturen gaan, maar over mijn ervaringen die ik hier het opgedaan. De Spaanse gewoontes zijn dus net even iets anders dan die van de Nederlanders. Zo zijn mijn eetpatroon en ritme inmiddels totaal verstoord. Hier is het namelijk normaal om ’s middags rond een uur of drie te gaan lunchen, en nee dan heb ik het niet over een broodje even wegwerken, maar dan heb ik het over een uitgebreide maaltijd, zoals wij die ’s avonds hebben. Soms is het ook niet maar 1 gerecht, nee gewoon een combinatie van allemaal verschillende gerechten omdat het kan. Dat is dus het middageten. Dan denk je rond een uur of 7-8, tijd voor avondeten, maar nee hier is het tijd voor iets lekkers, want acht uur dineren is natuurlijk veel te vroeg, wie eet er nou om 8 uur? Dus in plaats van 4 uur cup-a-soup/theetijd/ongezondlekkereten tijd is dat hier dus rond 7-8 uur. Dan denk je rond 21:30 wanneer je maag enorm aan het protesteren is dat het tijd is om te eten, maar nee hoor, nog steeds te vroeg. Het liefst eten ze hier rond een uur of half twaalf, maar gelukkig kon ik daar een stokje voor steken en eten we rond half 11. Oftewel het voornemen om op tijd naar bed te gaan zit er zo goed als niet in, want voor twaalf uur in bed liggen is bijna onmogelijk hier. Maar het eten is hier wel veel beter en lekkerder dan in NL, wie wil er nou niet twee keer per dag warm eten in plaats van brood, ja ik dus =D. Oh ja en het is hier ook heel normaal om tijdens het eten de tv aan te zetten, maakt niet uit welke maaltijd en over er mensen over de vloer komen, de tv staat altijd aan tijdens het eten, en trouwens ook heel vaak buiten het eten om, eigenlijk gewoon bijna altijd.

Over de tv gesproken, ze vertalen alles, maar dan ook echt ALLES. Af en toe (voornamelijk films en series) is het dan ook echt heel lelijk om de vertaalde versie te horen. Een Spaanse stem voor Hugh Grant, are you kidding me?!? Maar dat hoort dus bij Spanje, dus ik moet maar wennen aan Amerikaanse acteurs die opeens een Spaanse stem hebben, wat dan ook echt zo erg bij hun past, not.

Wat dan weer wel echt geweldig is aan Spanje, en dan voornamelijk Granada, is dat je voor vet goedkoop vet lekker kunt eten. Hier in Granada is het ook heel normaal dat als je een drankje bestelt, je er automatisch tapas bij krijgt. Dus kom maar hier gratis, overheerlijk voedsel :D. Oké niet helemaal gratis, maar wel zo goed als, want twee euro voor een drankje én een tapas is natuurlijk helemaal niets en dan scheelt het natuurlijk wel waar je gaat zitten, want in het centrum is het natuurlijk net iets te toeristisch voor óf goede kwaliteit, óf de hoeveelheid, óf voor goede kwaliteit en de hoeveelheid. Dus lekker buiten het centrum eten en genieten van het lekkere eten.

Nog iets wat ook geweldig is, zijn de mensen hier. Ze zijn hier allemaal super aardig. Ze helpen je maar al te graag en willen ook dat je je thuis velt en het naar je zin hebt. Zo ook mijn twee huisgenoten, die allebei supertof en aardig zijn waar ik gezellig mee kan praten en lachen. Soms versta ik ze niet, vanwege hun Andalusische accent, ze zijn echt het typische voorbeeld van het andalusisch accent en het is zelfs zo erg, dat zelfs iemand die uit Castilla la Mancha komt, (waar ze het ABN van Spanje spreken) er in het begin moeite mee had om ze te verstaan. Oftewel af en toe maar ja knikken en lachen als ik het na 3x te horen heb gekregen nog steeds geen idee hebben wat ze zeggen vanwege hun accent. Maar terug naar dat ze je hier graag helpen en super aardig zijn. 1 van mijn huisgenoten, Fran, heeft wel een stuk of drie keer gevraagd of alles goed is en of ik niets mis, en zo ja dat ik het moet zeggen en dat ie er dan een oplossing voor gaat zoeken. Zelfs dat als mijn hoeveelheid kleding niet in mijn kast past (ik heb de kleinste kast in dit huis), dat ze wel een plekje vrijmaken in hun kast. Wat dat betreft heb ik het goed getroffen met én de locatie én mijn huisgenoten!

Maar ook mijn huisgenoten hebben af en toe van die gewoonten waarvan ik denk, huh en natuurlijk andersom. Zo kijk ik hen of zij mij raar aan tijdens het eten als ik weer eens mijn eten door elkaar mix of dat zij het gewoon vinden om ansjovis over chips te gooien, wat dan verrassend genoeg nog lekker is ook. Daarnaast heeft Fran ook de gewoonte om ALTIJD te vertellen waar die heen gaat, ook binnenshuis, want ja het appartement is ook zo groot dat we elkaar niet kunnen vinden haha.

Het typische Spaanse mañana mañana heb ik inmiddels ook al gemerkt. En dan vooral wat betreft het internet. Het heeft uiteindelijk in totaal 3 weken geduurd. Eerst was er een probleem met dat er alleen maar studenten wonen. Nou oké dan maar een andere provider zoeken. Dus wij een andere provider gevonden, wordt ons verteld dat het afgelopen week zou komen. Zoals je weet heeft een werkweek 5 dagen, dus natuurlijk kwam het niet de eerste dagen. Maar op donderdag kregen we het nieuws dat ’s middags het internet zou komen. En ja er kwam iemand om het te installeren, maar wat bleek er ontbrak iets. Dus tot zover ons internet. In ieder geval hij vertelde dat het vrijdag of op zijn laatst maandag zou komen. Na vrijdag en maandag de hele dag gewacht te hebben, oftewel, nog steeds geen internet. Heeft Fran gebeld met het bedrijf en hebben ons verteld dat het dinsdag toch echt zou komen. En ja hoor na drie weken hebben we dan eindelijk internet, en hoef ik niet alles met mijn telefoon te doen!

Het is hier geweldig

Ik zit hier nu al zo’n 3 weken en het voelt alsof ik hier al maanden zit. Ik heb het heel erg naar mijn zin en ik verveel me geen moment. Het is hier geweldig, met geweldige mensen, heerlijk eten en tot nu toe nog heerlijk weer! :D

Helaas is mijn vakantie dan toch echt over. Afgelopen week was het dan zover, en was het tijd om kennis te maken met het Spaanse studentenleven. De week begon al goed, vol goede moed aangekomen op de universiteit, kwam ik erachter dat de docent van mijn enige vak die dag ziek was. Dus ik kon toch nog even genieten van mijn allerlaatste vakantiedag. De volgende dag was het dan eindelijk echt zover en had ik drie vakken, waarvan een pas om half 8 ’s avonds, wat toch wel heel erg slopend is, maar ik heb het overleefd. Donderdag heb ik me dan officieel ingeschreven en ben ik nu officieel een student van Granada. Die dag ook weer geen les, omdat dezelfde docent nog ziek was. Oftewel een prima eerste week om te beginnen met maar 1 dag school, niet verkeerd al zeg ik het zelf haha.

Ook deze weken bijna niet stilgezeten en weer veel leuke dingen gedaan. Zo organiseert de ESN elke dinsdag salsalessen, waar ik dan ook heen ben geweest, super leuk en super gezellig.

Daarnaast ben ik samen met een paar mensen van Erasmus naar het Holi festival geweest. We hadden, zoals praktisch alle dagen sinds ik hier ben, volop zon en warmte, dus lekker in onze zomerkleding naar het festival. Het was op een afgelegen plek, maar met een prachtig uitzicht over het landschap, met op de achtergrond de Sierra Nevada en van die schattige witte dorpjes. Bij aankomst kregen we allemaal een zakje met van dat verf, zodat we elkaar lekker konden bekliederen. Ook was er tot een uur of 5 gratis drank, waar we dan ook natuurlijk gebruik van hebben gemaakt. Op de terugweg in de bus was het nog een feestje, want ze begonnen allemaal Flamenco te zingen, het ene na het andere nummer, wat heel gaaf was om mee te maken. Al met al was het echt een fantastische dag waar iedereen naar elkaar verf gooide en ook niemand gespaard werd. Aan het eind van de dag zat ik ook helemaal onder het verf, niets was gespaard gebleven.

Ondanks alle hellingen die Granada heeft, niet zoals die in Nederland toch net een stukkie steiler, besloot ik om toch maar een fiets te kopen. Als echte Nederlander miste ik mijn fiets toch wel, want alles lopen is toch niet iets waar ik heel erg fan van ben. Ik ga nu overal heen met mijn fiets, behalve dan naar de unie, want dat is dan toch echt wel net iets te steil. Vooral als ik naar een locatie ga ben ik er binnen no time en is het enige dat ik moet doen remmen, heerlijk. Alleen als ik weer naar huis wil is het wel een hele uitdaging. Maar tot nu toe geen moment spijt gehad dat ik een fiets heb gekocht!

First week Granada

Nog maar net terug van Menorca en nu alweer in Granada. Geen verkeerd leven al zeg ik het zelf.

Inmiddels alweer een week in Granada en tot nu toe bevalt het prima. Na van iedereen alweer afscheid te hebben genomen was het weer tijd om het vliegtuig in te stappen. Toen ik zaterdagavond dan eindelijk aankwam in het appartement, heb ik gelijk mijn spullen gedumpt en ben ik gaan slapen, want zo’n reis is toch best wel vermoeiend.

De volgende dag werd ik redelijk vroeg wakker en ik met mijn goede voornemen dacht rustig op te starten en daarna boodschappen te gaan doen, want er was namelijk op ontbijtkoek, thee en nutella, wat ik zelf had meegenomen, helemaal niets in huis. Ik had gezien dat de Mercadona lekker dicht bij zat dus ik daar naar toe was ie gesloten. Toevallig wist ik er nog een, wel aan de andere kant van de stad, maar ach ik had toch alle tijd. Dus ik daarheen lopen was die natuurlijk ook dicht samen met alle andere winkels. Tot zover mijn goede voornemen, maar gelukkig was het wel heerlijk weer, dertig graden zonnetje alles. Uiteindelijk maar dat hele eind weer terug gelopen en onderweg een broodje en wat drinken gehaald, want de cafeetjes waren gelukkig wel open. Voor de rest van de dag lekker rustig aan gedaan, de buurt een beetje verkent en lekker door het centrum van Granada gewandeld, want het was immers een prachtige warme zonnige dag die ik niet voorbij kon laten gaan door de hele dag binnen te zitten.

Maandag was het dan zover en begon de oriëntatieweek van de universiteit. Die dag veel algemene informatie gekregen wat nuttig en essentieel is tijdens mijn verblijf. Deze dag was er ook aan het eind van de dag een soort van tour georganiseerd voor erasmusstudenten. Aangezien ik nog helemaal niemand kende was het de perfecte gelegenheid om daar heen te gaan natuurlijk. Dus ik weer helemaal naar het centrum lopen met spierpijn van al het geloop van de vorige dag. Aangekomen bij het meetingpoint raakte ik aan de praat met een paar Engelse studenten. Samen met hen de tour Carmen de los mártires gevolgd, wat natuurlijk ook een hele klim was, want ja Granada is nu eenmaal heel erg heuvelachtig. De tour eindigde op het hoogste punt met een prachtig uitzicht over de stad en het Alhambra op de voorgrond. Na afloop nog even een drankje gedaan, want onze voeten waren dood, om vervolgens weer de klim naar mijn kamer te maken, wat toch nog zo’n 20 minuten lopen is vanaf het centrum. Maar al met al was het een leuke eerste dag J

Inmiddels ook mijn huisgenoten ontmoet. Ze spreken geen Engels dus lekker de hele dag door Spaans spreken, nog even en ik weet niet meer wat Nederlands is. Het is heel gezellig en ze houden net zo van eten als ik dus dat komt goed uit.

Deze week, naast de tour van maandag, waren er nog een heleboel andere activiteiten, zo was woensdag het eerste welkomstfeestje in de club Mae West, wat een zeer geslaagde en gezellige avond was samen met andere Erasmusstudenten wat tot vroeg in de nacht duurde. Donderdag was er een soort race door het centrum van de stad waar we op bepaalde punten of een foto moesten maken of een opdracht die uiteenliepen van met materialen het woord Granada maken tot een ballon doorgeven zonder de armen te gebruiken. Vrijdag was het dan tijd voor weer een welkomstfeest, maar ditmaal in El Camborio met uitzicht op het Alhambra, wat ’s avonds echt supermooi is als het verlicht is. Ook hier was het weer supergezellig en ging het weer door tot in de vroege uurtjes. Zondag gingen we een stuk of 100 erasmusstudenten naar het strand in Almuñecar. Ondanks dat het superwarm was, was het water steenkoud, zo koud dat na twee minuten zwemmen je lichaam pijn deed van de kou.

Al met al was de eerste week al super geslaagd, veel nieuwe mensen leren kennen, kunnen genieten van het prachtige weer en de prachtige stad. En ik zal me de komende maanden zeker niet vervelen.